Giftige planten en bomen

[EVA]

Handig om te weten...wat is er nu eigenlijk écht giftig in de natuur?

Veel kinderen in Nederland leren niets over eetbare planten en bomen.
aan de andere kant vertellen ouders en zelfs leraren de kinderen dat er van alles giftig is.
op zich is er niets mis met dat laatste maar vaak is de informatie die ze krijgen fout.
Zo durven kinderen bijna niet meer in een veld met paardenbloemen te spelen omdat paps of mams verteld heeft dat ze giftig zijn!
misschien is die misinformatie veroorzaakt door de nare vlekken die het sap van de paardenbloem op kleding maakt?

Velen denken ook dat alle besjes dodelijk zijn en dat je paddenstoelen niet mag aanraken omdat het gif in je huid kruipt....
op deze manier beperk je de vrijheid die een kind in de natuur kan beleven enorm.
en ondertussen hebben ze de meest dodelijkste soorten in de vensterbank of in de tuin staan!

Dit geldt trouwens niet alleen voor de kinderen van tegenwoordig, in Nederland is dit al generaties aan de gang.

Als kind heb ik door gebrek aan kennis van 'kundige' mensen zelf een bijzonder onprettige ervaring gehad...
ik had namelijk van een paddenstoel geproefd. de vliegenzwam. je weet wel, zo'n mooie rood met witte stippen
het resultaat was dat mijn maag werd leeggepompt! en dat terwijl je van zo'n kleine hoeveelheid hooguit een beetje fuzzy word


Laat ik dus voor degenen die het hier niet weten een eind aan de onzekerheid maken en duidelijk maken wat er nu écht giftig is.

laat ik hier maar weer een database van maken?
in dat geval;

Graag niet reageren zodat dit een mooie database kan worden.

[EVA]

goudenregen
Laburnum anagyroides

Een prachtige boom...maar wel een dodelijke jongen...
voor zover ik weet is dit nog steeds de plant(boom) met de meeste doden op z'n naam.
Kinderen vinden de erwtjes uit de peulen er erg smakelijk uit zien.
veel erwtjes zijn er niet voor nodig om dodelijk te zijn...

[EVA]

Liguster
Ligustrum ovalifolium

De liguster staat in vele tuinen als heg.
Hoe gevaarlijk kan een veel voorkomende heg nou zijn?
wel, ook deze struik is dodelijk. de bast, bladeren en de bessen zijn giftig.

Twee zaden zijn al dodelijk voor een kind van zeven.
Acht tot tien uur na het eten van de ligusterbessen krijg je maag-darmstoornissen, koorts en snelle pols.
uiteindelijk sterf je waarschijnlijk aan een hartstilstand.

[EVA]

gevlekte aronskelk
Arum maculatum

Deze plant staat vaak in parken en dan vooral in heemparken.
in de herfst heeft hij prachtige rode bessen. heel verleidelijk voor kinderen.
voor een kind zijn enkele bessen al dodelijk.
Als er van de plant gegeten wordt zijn de verschijnselen:
krampen, braken, diaree, gevoelloosheid, hartverzwakking, pijn in mond en keel en huidontsteking.
Duidelijk mag zijn dat de plant bij voldoende inname ook voor een volwassene dodelijk is.
deze plant is zelfs bij aanraking giftig.

Blijkbaar kun je de knollen na koken eten...eet smakelijk

[EVA]

Wolfskers
Atropa belladonna


De hele plant bevat giftige alkaloïden. Bijzonder gevaarlijk zijn de bessen, die de uiterst giftige stof atropine bevatten. Het eten van drie bessen is dodelijk voor een kind. Voor een volwassene zijn tien tot twaalf bessen vaak fataal.

Vergiftigingsverschijnselen: droge mond, enorme dorst verlies van vermogen om goed te spreken en slikken, braken, hoge koorts. oppervlakkig ademhalen, hartkloppingen, druk praten, trillende spieren, hallucinatie, coma en uiteindelijk dood door verstikking.

In de middeleeuwen gebruikten sommige adellijke dames het sap dat ze in de ogen druppelden om mooie grote pupillen te verkrijgen.
Tegenwoordig zijn de geïsoleerde atropines nog altijd in gebruik in de geneeskunde als pupil verwijdende stof bij oogonderzoeken.

De plant bevat alkaloiden. Atropine is daar de belangrijkste van.

[EVA]

doornappel
Datura stramonium


om eerlijk te zijn....dit is een heel bijzonder en prachtige plant en ik heb hem elk jaar weer in mijn tuin.
de gehele plant is giftig maar de zaden bevatten het meeste gif.

De zaden werden door de indianen gebruikt om zijn hallucinerende eigenschappen.
ook nu wordt de doornappel wel eens gebruikt als alternatieve drugs.
gebruik is beslist niet aan te raden. Mensen die de doornappel probeerden te gebruiken voor recreatieve redenen moesten allemaal hun hallucinatiedrang bekopen met een bad trip. Daar komt bij dat de afloop fataal kan zijn want dosering is door de wisselende gifstoffengehaltes erg lastig.

Ook deze plant heeft alkaloïden.
De voornaamste alkaloïden zijn hyoscyamine en scopolamine, stoffen die verwant zijn aan atropine uit de wolfskers.
alle vergiftiging verschijnselen van de wolfskers zijn hier ook van toepassing.

de gewone doornappel bloeit wit maar er zijn ook gekweekte gekleurde varianten op de markt die voor de sier aangeplant worden.

[EVA]

Vingerhoedskruid
Digitalis purpurea

Een waarlijk prachtige inheemse plant die wel 150 cm kan worden.
de wilde soort is paarsbloemig maar er zijn ook witte, gele, oranje en rode gekweekte soorten.

De plant bevat glycosiden: digoxine en digitoxine
Digoxine wordt gewonnen uit de bladeren van tweejarige planten en wordt gebruikt bij behandeling van bepaalde hartritmestoornissen.
In de plant komt de stof digitaline voor, dat gebruikt wordt om de hartwerking te verbeteren. Gedroogd en tot poeder vermalen blad is, in de juiste dosering, zeer geschikt om stoornissen in de hartslag te verhelpen (maar leidt in te hoge dosis tot hartverlamming).
de giftige stoffen komen voornamelijk voor in de bladeren en zaden, waardoor inname van 2-3 g gedroogde blaadjes al dodelijk kan zijn.

Vergiftigingsverschijnselen: buikpijn, braken, diaree, hartritmestoornissen.

[EVA]

wonderboom
Ricinus communis

uit de zaden wordt wonderolie gehaald.
wonderolie of castorolie onttrekt men door koude persing van de zaden.

Wonderolie wordt toegepast bij de productie van smeermiddelen, hydraulische en remvloeistoffen, verf, inkt, koudebestendige plastics, nylon, boenwas, zeep, badolie, en parfum. Een vanouds bekend merk smeerolie, Castrol, ontleent zijn naam aan de Engelse term voor wonderolie

giftige stoffen: Ricine (toxalbumine) en ricinine (nitril).
Zuivere Ricine is een sterk gif: een mespuntje of 1 milligram is genoeg om iemand te doden, of het nu geinjecteerd, ingeademd of ingeslikt wordt. Er is geen tegengif.
De ricine in de zaden behoort tot de meest giftige eiwitstructuren in de natuur.
Voor kinderen zijn 5-6 zaden al dodelijk, voor volwassenen zijn het er 15-20.
de bonen zijn zo groot als een kleine pronkboon.

Vergiftigingsverschijnselen: Braken, buikpijn, dorst, gezichtsstoornissen, bloedige stoelgang, duizeligheid en verlamming.

Er komen meestal maar twee vormen voor, de roodbladige en de groenbladige.

[EVA]

Oleander
Nerium oleander.


Deze naar amandel ruikende kuipplant komt van de gebieden rond de middellandse zee.
Omdat hij niet winterhard is wordt de plant 's winters naar binnen gehaald.
Let daarbij op kinderen en huisdieren want de Oleander is uiterst giftig.
Een blad is al dodelijk voor een kind.

De gehele plant is bij inname giftig. Ook het het water waarin bloemen of bladeren gevallen zijn is dus giftig!
De plant bevat glucosiden met dezelfde werking als van digitaline.
Vergiftigingsverschijnselen zijn maag-, darmontstekingen, braken, buikloop, hartzwakte.

De Oleander is te verkrijgen met enkele en dubbele bloemen in roze, wit en rood.

[EVA]

Taxus
Taxus baccata


Hoewel je het vruchtvlees van de helderrode bessen van de taxus kunt eten is deze struik uiterst gevaarlijk.
Vooral voor kinderen zijn de bessen erg verleidelijk. Maar de pit in de bessen is bijzonder giftig.
deze bevatten taxine, een heel krachtig gif, dat ook na het drogen, koken of bewaren actief blijft.
Daarnaast bevat taxus prikkelende vluchtige oliën.
De naalden hebben het hoogste taxine gehalte maar de gehele struik is giftig, zelfs bij aanraking.

Ook voor vee en huisdieren is dit een gevaarlijke struik die je beter niet in je tuin kunt hebben.
vooral voor paarden. al na enkele minuten na inname kunnen ze dood neervallen.
0,5 tot 2 gram naalden per kg lichaamsgewicht wordt dodelijk geschat voor paarden.

Het gif treed snel in werking, al na een tot twee uur beginnen de eerste verschijnselen.
braken, diarree, buikkrampen, duizeligheid, hallucinaties, verwijding van de pupillen. Bij een ernstige vergiftiging volgen daarna stuipen, een onregelmatige polsslag (eerst snel, later traag), hartritmestoornissen, een sterke daling van de bloeddruk en een plotse dood door hart en ademhalingsstilstand.

[EVA]

Herfsttijloos
Colchicum autumnale

De Herfsttijloos lijkt sprekend op een krokus maar deze soort bloeit niet in de lente maar in de herfst.
de bloem groeit hier zeldzaam in het wild maar wordt af en toe nog wel aangeplant in parken.

De Herfsttijloos wordt zoals zoveel giftige planten aangewend in de geneeskunde.
Zo is de werkzame stof, Colchicine, ontstekingsremmend en werd de stof vroeger bij de behandeling van kanker gebruikt.
Colchicine wordt nog regelmatig gebruikt bij de behandeling van hartziekten, vooral om recidive van acute pericarditis te voorkomen.

Vooral de bebladerde stengels en zaden zijn zeer giftig
in de herfsttijloos zit met name de tropopnalkaloïde colchicnine, cornigerine, demecolcine, colchiciline en cholchifoline.
De dodelijke dosis wordt geschat op circa 20 mg. Eén zaadje bevat ongeveer 4 mg colchicine.

Na twee tot zes uur na inname beginnen de vergiftigingsverschijnselen.
Deze zijn: brandend gevoel in de mond en slokdarm, dorst, misselijkheid, braken, pijnlijke kolieken, bloederige diarree, bloed in de urine, overmatig vochtverlies, verlamming, ademnood, blauwverkleuring, shock, te lage bloeddruk, ademhalingsverlamming en uiteindelijk de dood.

[EVA]

Monnikskap
Aconitum

Deze plant komt uit de familie van ranonkelachtigen, sowieso een giftige familie...

Mijn oudste zus (een geweldige plantenkenner)zou eens een salade maken en liet haar dochter (niet echt een plantenkenner) eens wat selderij uit de tuin knippen. mijn zus zet net zoals ik eetbare en sierplanten gewoon door elkaar.
Je voelt hem misschien al aankomen...toen mijn zus de selderij zou wassen keek ze eens goed naar de blaadjes....en jawel hoor, haar dochter had in plaats van selderij de flink giftige Monnikskap geplukt. als ze het niet gezien had, had het een leuk tripje naar het ziekenhuis opgeleverd...
ze heeft haar dochter meteen haar handen goed laten wassen want de monnikskap dringt door de huid heen en kan blaren, huidontsteking en zweren veroorzaken. bij een ernstige vergiftiging via de huid kan het zelfs zover binnendringen dat het de zenuweinden van de spieren beschadigt.

Werkzame stoffen zijn de alkoloïde aconitine en de vrije alkamine aconine, napelline en neoline.

De eerste symptomen van een vergiftiging zijn gevoel van extreme kou, misselijkheid en hartritmestoringen. Spierkrampen, verlamming van de tong en als laatste zeer sterke bloedsomloop verstoringen.
Een hoeveelheid van meer dan 0,2 gram aconitinehydrochloride is al een dodelijke dosis voor volwassenen.

de monnikskap is verkrijgbaar in de kleuren Blauw, wit, rose en geel.
In Nederland komt de plant niet in het wild voor.

[EVA]

Zevenboom
Juniperus sabina

Deze plant is nauw verwant aan de gewone jeneverbes.
Alle delen van deze conifeer zijn giftig bij inname.

De effecten van de zevenboom zijn: blaartrekkend, slijmvliesontstekingen, overgeven, diarree, darmkrampen, nierschade, verlammingsverschijnselen, bewusteloosheid, verlamming van de ademhalingswegen met de dood tot gevolg.
Dit kan 10 uur maar ook enige dagen duren.

Hij werd vroeger gebruikt tegen wratten veroorzaakt door syfilis en om abortussen op te wekken.
een zeer gevaarlijke methode, met vaak een dodelijke afloop voor moeder en kind.

Zevenboom wordt gebruikt tegen reuma, eczeem, gangreen, parasieten, wratten
verder gebruikt als insecticide, bij wonden, zweren en als braakmiddel.
in de homeopathie wordt de zevenblad ingezet bij menstruatieproblemen en insectenbestrijding. Ook worden er tincturen gemaakt ter bevordering van de urineproductie. Ook kan er een aftreksel gemaakt worden van de bladeren tegen luizen.

Werkzame bestanddelen:
Monoterpenen: terpineen, delta-3-careen, terpinoleen, a-pineen, a-terpineen, sabineen, pineen, limoneen. Sesquiterpenen: cadineen, d-cadinol Monoterpenolen: sabinol, terpineen-4-ol, geraniol, citronellol. Esters:sabinylacetaat, Aldehyden: decylaldehyde, dihydrocuminylalcohol. Verder: zuren, carvacrol, gifstoffen, resin, tanninenzuur, tanninen, thujon, podophyllotoxine.

[EVA]

Levensboom
thuja occidentalis

De Thuja is een altijd groene boom en kan wel tot 800 jaar oud worden.

giftige delen zijn de toppen van de twijgen, het sap en het hout.

In de homeopathie worden de verse, eenjarige twijgen bij infecties en nierontstekingen ingezet.

In het verleden werd een aftreksel van de bladeren wel ingezet om een abortus te forceren.

De werkzame stoffen van de thuja kunnen worden gebruikt als anti-viraal middel, anti-schimmelmiddel, anti-kanker middel, slijmopwekker bij een vastzittende hoest, ‘snotopwekker’ bij een verstopte neus of menstruatie-opwekker

Belangrijkste werkzame stoffen
De etherische olie bevat monoterpeen, verschillende isomeren van thujon (een sterk zenuwgif), verschillende flavonoïden, cumarine en hars.

Vergiftingsverschijnselen
misselijkheid, krampen, diarree, waterophoping in de benen, lever- en nierproblemen en als laatste verlamming van het centrale zenuwstelsel.
Het verwerken van thujahout kan huidirritatie en eczeem veroorzaken.

[EVA]

Maretak-Mistletoe/vogellijm
Phoradendron serotinum


Iedereen kent wel het (vooral Amerikaanse) gebruik om rond kerst maretakken op te hangen.
Als er iemand onder de mistletoe staat mag hij of zij gekust worden.
De maretak valt in de winter het meest op, vanwege zijn altijd groene bolvorm in de kale bomen.
Hij groeit meestal op de populier en in mindere mate op fruitbomen. Het is een halfparasiet.
Dat wil zeggen, voor water en zouten is de plant afhankelijk van de boom waarop hij leeft.

De bes is giftig, en is bovendien behoorlijk kleverig.
Lijsters eten de bessen en 'vegen' daarna hun snavel aan een boomtak af. of poepen de zaden met een kleverige stof op een tak. Zo vindt de verspreiding van deze plant plaats.
In Italië wordt de kleverige inhoud van de bes gebruikt als vogellijm.

vergiftigingsverschijnselen zijn:braken, diarree, zwakte, dorst, agitatie, hepatitis, lage bloeddruk, beroerte, pupilverwijding, coma en als laatste ademhalingsstilstand.
De dood kan onmiddellijk of na enkele dagen intreden.

In de volksgeneeskunde wordt maretak voor heel wat indicaties aanbevolen: abscessen, benauwdheid, astma, kanker,, diarree, duizeligheid, epilepsie, vermoeidheid, jicht, aderverkalking, hoofdpijn, bloeduitstortingen, hoge bloeddruk, hysterie, uitblijven van menstruatie, nervositeit, snelle hartslag etc.
Antroposofische boeken beschrijven dat maretak preparaten ingezet worden bij o.a epilepsie, aderverkalking, astma, vermoeidheid.
Ook wordt een preparaat, bereid uit de gefermenteerde plantensappen van de maretak, gebruikt bij kankertherapie.

Maretak bevat: Lectines, Viscotoxines, Vitaminen: B en C, Tumorremmende stoffen, Saponinen, Slijmstoffen, Bitterstoffen, Harsen,
Mineralen: Ca en K, Looizuur, Etherische olie, Histamine, Glycoside, en Aminozuren.

[EVA]

Rood peperboompje
Daphne mezereum

Het rood peperboompje is een laag struikje die al vanaf februari bloeit.
De bloemen zijn licht rood-paars en verspreiden een zoete, sering achtige geur.
Pas aan het einde van de bloeitijd ontvouwen de blaadjes.
Vanaf juni komen de ronde, koraalrode steenvruchten aan de takjes.
Het struikje groeit op half beschaduwde plaatsen op vochtige, humeuze,
kalkrijke grond in Bossen (kalkrijke loofbossen) en struwelen (vooral op kalkhellingen).
Zeer zeldzaam, o.a. in Zuid-Limburg, in de Achterhoek en in Twente.

Werkzame stoffen: daphnine, mezereïne, umbelliferon en daphnetoxine.
Alle delen zijn giftig bij inname.
De struik veroorzaakt bij aanraking nare huidaandoeningen die slecht helen.

De bessen zijn zeer giftig, enkele zijn reeds dodelijk voor een kind. 10 tot 12 vruchten kunnen al dodelijk zijn voor een volwassene.
Hoewel de bessen er erg smakelijk uitzien is de smaak erg scherp.

Vergiftigingsverschijnselen: brandend gevoel in mond, keel, maag, kolieken, buikloop en blaren.
Slachtoffers krijgen het gevoel verstikt te worden.

[EVA]

lelietje-van-dalen
Convallaria majalis

Het lelietje-van-dalen is een inheems bosplantje en wordt ongeveer 20 cm hoog.
ze staan graag op een schaduwrijke standplaats op voedzame licht zure grond.

Lelietje-van-dalen veroorzaakt misselijkheid, braken, diarree, buikpijn en daling van de bloeddruk.
Inname van een behoorlijke hoeveelheid plantmateriaal (vijf bessen, twee bladeren of twee stengels)veroorzaakt vertraging van de pols en daardoor mogelijk de dood.

Werkzame stoffen zijn: cardioglycosiden of hartglycosiden zoals de cardenoliden convalloside, convallatoxine convallatoxol, lokundjoside, convallarone, convallamarine, convallotoxoloside, glucoconvalloside, neoconvalloside, majaloside, corglycon en vele andere cardioglycosiden.
Verder bevat het saponinen en het zeldzaam voorkomende aminozuur azetidine-2-carboxylzuur.

De saponinen zijn verantwoordelijk voor de vaak beschreven spijsverteringsstoornissen.

[EVA]

dieffenbachia
Dieffenbachia

Deze keer een giftige kamerplant. menig gezin met kinderen en huisdieren heeft deze potentieel dodelijke plant in huis.

Zowel de bladeren als de stengel van de dieffenbachia zijn giftig.
Het gif tast de keelholte aan, het maagdarmstelsel (braken-diarree), de ademhaling en heeft zelfs een verlammende werking.
De cellen van deze plant bevatten naald-vormige calciumoxalaatkristallen, die raphiden worden genoemd. Als op een blad gekauwd wordt, veroorzaken deze kristallen een brandend gevoel in de mond en keel.
het voelt alsof de kristallen zo scherp als glassplinters zijn en bij het kauwen in het zachte tongvlees snijden.
Na inname kan een zwelling optreden en ook een tijdelijke afasie.
Als de zwelling in de keel optreedt kan dat tot verstikking leiden met de dood tot gevolg.
Grappig weetje; bij een kleine dagelijkse dosering worden mannen impotent.
laat je vrouw dit dus nooit lezen....

Werkzame stoffen: proteolytisch enzyme, calciumoxalaatkristallen

Deze plant zou ook anti-kanker eigenschappen bezitten. In de Filipijnen word hij op dit moment onderzocht door zijn Antiangiogenesische werking. Antiangiogenesis controleert de verspreiding van tumorcellen in het lichaam door het uitschakelen van het transport van nutriënten naar de kankercellen waardoor de kankercellen zich dus niet meer kunnen vermenigvuldigen en de celdeling stopt.

[EVA]

waterscheerling
Cicuta virosa

Schermbloemige zoals de waterscheerling zijn de grootste angst voor beginnende wildplukkers.
kies ervoor om alle witte schermbloemige planten te mijden zodat je in ieder geval geen waterscheerling of gevlekte scheerling eet.
Ook ik heb na lange tijd wildplukken nog steeds een angst voor deze soorten.
bekijk onderstaande link eens dan snap je misschien wat ik bedoel.
en ze behandelen daar niet eens alle schermbloemigen...
http://www.yavannah.nl/infoteksten/witt ... loemen.php


Misschien is de waterscheerling wel de meest giftige plant uit de Europese natuur...
Vermoedelijk werd de Griekse wijsgeer Socrates omstreeks 400 v.Chr. met het gif van gevlekte scheerling vermoord.

De waterscheerling groeit graag in en langs sloten, greppels, kanalen, plassen, vijvers, moerassen en rietkragen
Hij kan anderhalve meter hoog worden en bloeit in juni, juli en augustus met helderwitte schermbloemen.

Alle delen van deze plant zijn buitengewoon giftig maar de wortelstok bevat de hoogste concentratie gifstoffen.
De wortelstokken smaken vrij zoet. Voor een mens kan één hapje van de wortel al dodelijk zijn.
De dodelijke dosis voor mens en dier wordt geschat op niet meer dan 50 tot 100 mg.
Bij drogen gaat nauwelijks wat van het gif verloren.

vergiftingsverschijnselen:
Na 20-30 minuten begint het met sterk branden in de mond en keel. Dan volgt een zware vorm van maagpijn.
Daarna volgen braken, hoofdpijn, tandenknarsen en schuimvorming in de mond.
Men krijgt een zware hik en verlies van controle over de blaas,
Vervolgens verwijden zich de pupillen en ontstaat een toestand van delirium en het slachtoffer is niet meer aanspreekbaar.
Deze fase wordt gevolgd door hevige stuipen en krampaanvallen. Meestal komt er bloed uit de oren.
Daarna bewusteloosheid en vervolgens ademhalingsverlamming. uiteindelijk dood door verstikking.
Zelfs bij snelle en bekwame medische begeleiding sterft ruim een kwart van de vergiftigden.

Werkzame stoffen: Cicutoxin, Cicutol en etherische olie.
De polyne cicutoxine is de meest giftige stof in waterscheerling.

In waterscheerling zit cicutine. Deze stof heeft bewezen om werkzaam te zijn als medicijn bij epilepsie, stuipen en psychische aandoeningen.

Vroeger werd in de volksgeneeskunde scheerling gebruikt bij hoofdpijn.
Uit de verse wortelen werden extracten en zalven gemaakt, die bij zware infecties van de huid ingezet werden.

In de homeopathie wordt Cicuta Virosa bij epilepsie en krampen toegepast.

[EVA]

Gevlekte scheerling
Conium maculatum

De gevlekte scheerling wordt tot twee meter hoog en heeft een rechte, holle stengel, geveerde bladeren en is aan de voet vaak bruinrood gevlekt.
De plant lijkt enigszins op kervel. Bij kneuzing geeft de plant een "muisachtige" geur.
Van juni tot september bloeit de scheerling in schermen met kleine witte bloempjes.
De gevlekte scheerling is vrij zeldzaam behalve langs wegen en dijken in Zuid-Limburg en in de duinen.

Alle delen van de plant zijn giftig.

Vergiftigingsverschijnselen: branden in de mond, misselijk, tongverlamming, pupilverwijding, duizeligheid, diarree, spiersamentrekkingen, opstijgende verlamming beginnend in de benen. de coniïne in de scheerling werkt ook nog eens blokkerend op het ruggenmerg.

[EVA]

Grote watereppe
Sium latifolium

Groeiplaatsen: Grienden, bossen (moerasbossen), moerassen (drijftillen en verlandingsvegetaties), waterkanten en water (oude rivierlopen, laagveenplassen, rietkragen, onbevaren kanalen, kreken, greppels, sloten, rivieren en op beekstrandjes) en het zoetwatergetijdengebied.

Gek genoeg kan ik vrij weinig in boeken en op het net vinden over de giftigheid van de watereppe.
Toch weet ik al sinds ik een kleuter was dat je hier met je vingers af moet blijven.
De watereppe is zeldzaam.

vergiftigingsverschijnselen: maag darm ontstekingen en heeft een narcotisch effect.


Zoals hier duidelijk te zien is heeft de Watereppe twee verschillende vormen bladeren.

[EVA]

Dodemansvingers
Oenanthe crocata

Dodemansvingers is een giftige, overblijvende plant die tot de schermbloemenfamilie behoort.
De plant komt van nature voor in West-Europa. Deze soort is zeer zeldzaam in Nederland.

De plant wordt 50-150 cm hoog en vormt wortelknollen, die met een dun stukje aan de plant verbonden zijn.
De stengel is hol en gegroefd. Het melksap is oranjegeel.
De plant oogt stevig en kan tot 1,5 meter hoog worden. Het blad is selderij-achtig en is daarmee
te onderscheiden van Fluitenkruid en Zevenblad.

Alle delen van de plant zijn giftig, de knollen in het bijzonder.
Dit is een van de top 5 meest giftige planten in Nederland.

Dodemansvingers bevat oenanthotoxine. Dit gif tast het centrale zenuwstelsel aan.
het beroemdste effect is wel de beroemde sardonische grijns.
Dat is een probleem waarbij spieren in het gezicht verkrampt zijn waardoor het lijkt of de patiënt grijnst.
Het gevoel weg uit de vingers, maar ook uit de tong. Dat is de reden dat hij in sommige streken in Engeland nog dead tongue (‘dode tong’) genoemd wordt.
Milde vergiftigingsverschijnselen zijn: duizeligheid, gevoel van verdoving, verlies van kracht, stuiptrekkingen, spierstijfheid, gevoelloosheid en haaruitval.

De wortels van de term 'sardonische grijns' ligt op het eiland Sardinië. Volgens oude verslagen werden daar in de oudheid oudere mensen, die zichzelf niet meer goed konden verzorgen, gedood door ze dodemansvingers te laten opeten. Nadat ze even sardonisch (Sardinisch) hadden gegrijnsd stierven ze een respectvolle dood en werd hun verder geestelijk en lichamelijk aftakelen bespaard.

[EVA]

Hondspeterselie
Aethusa cynapium


Dit is de laatse schermbloemige die ik behandel, het zijn er zóveel en andere soorten zijn meestal minder dodelijk.

Het eenjarige Hondspeterselie wordt tot 1 meter hoog
en is een onbehaarde, vertakkende plant met een bijzonder onaangename geur.

Groeiplaatsen: Akkers, moestuinen, boerenerven, braakliggende grond, plantsoenen, parken, waterkanten (rivieroevers), bermen, pas ingezaaide grasvelden, zeeduinen, ruderale plaatsen, langs spoorwegen (spoorwegterreinen), industrieterreinen, ruigten, heggen en soms in bossen.
De plant heeft een ongevoeligheid voor onkruidverdelgers. Daardoor vult zij snel de gaten in de begroeiing wanneer andere onkruiden wel het loodje leggen bij bestrijding.

Het giftige bestanddeel van de plant is codeïne.
Vergiftigingsverschijnselen; Braken, hoofdpijn, duizeligheid, maag- en darmpijnen, moeizaam slikken, spiertrillingen, schuim rond de mond, ademnood, pupilverwijding, delirium, bewusteloosheid en verlammingsverschijnselen.

[EVA]

lelietje der dalen--Meiklokje
Convallaria majatus

Het lelietje der dalen is hier begonnen als een stinsenplant. Dat wil zeggen dat hij ooit rond landgoederen en kasteeltuinen is uitgeplant.
De plant komt oorspronkelijk uit de Kaukasus en uit West Siberië.
Het plantje verwilderde en groeit nu in loofbossen (eiken, beuken) op een licht beschaduwd plekje.
Liefst op en een vochtig tot matig voedselrijke bodem.
In het voorjaar kun je nu grote stukken bosgrond vol met grote bladeren en witte klokjes zien.
Het lelietje der dalen is een vaste plant en vermeerdert zich vooral door middel van wortelstokken.
Hij bloeit in mei-juni en wordt zo'n 30 centimeter hoog.
het lelietje der dalen heeft ook nog een heerlijk aangename geur.

Soms wordt het Lelietje der dalen verwisseld met de eetbare daslook
ze groeien ook nog eens op dezelfde plekken op hetzelfde moment van het jaar.
Maar doordat de daslook een herkenbare knoflook geur heeft kun je ze eenvoudig uit elkaar houden.

Het blad, de bloemen en de wortelstokken van het lelietje der dalen zijn sterk giftig.
Van deze plant zijn dodelijke ongevallen bekend. Een voorbeeld;
En kleuter die erge dorst had dronk water uit een vaasje waarin de bloemen van deze plant hadden gestaan....
de eveneens giftige bessen kunnen ook zeer aantrekkelijk zijn voor kinderen.
Gedroogd blijven de plantjes giftig.

vergiftigingsverschijnselen zijn;
Braken, misselijkheid, buikloop, hartstoornissen, suf- en duizeligheid.

Convallaria heeft net zoals Digitalis en andere planten met hartglycosiden een rol gespeeld bij het genezen van hartproblemen en in de ontwikkeling van hartmedicijnen.
Nu wordt het nog weinig gebruikt omdat de dosering zeer nauwkeurig moet gebeuren om geen bijwerkingen te krijgen.
en dat is helaas erg lastig bij planten omdat de plaats waar ze gestaan hebben, voeding, zon en temperatuur al een verandering in werkzame stoffen kan veroorzaken.