Prepper Forum voor Vlaanderen en Nederland

Een van mijn recente vondsten, een vroege Western Bowie uit 1964/1965:

Het mes zoals het er nu uitziet.
Het reeds convexe lemmet opnieuw met de hand geslepen, maar nu tot een snede van ongeveer 30 graden inclusief, en tevens de greep van een betere ergonomie voozien.
Moet nog aan de swedge & guard werken en de schede opnieuw naaien.

De enigszins loszittende messing guard is nu vastgezet met twee dunne strookjes messing (één aan elke greepkant), die voorzichtig tot aan de tang werden getikt met een kleine hamer & een klein stukje van een afbreekmes dat ik stomp en vierkant heb geslepen.
Het grotere stuk messing op de foto's is wat er overbleef nadat ik met een schaar de twee strookjes had geknipt, van elk ongeveer een millimeter breed.
De randen van de guard zijn afgerond en een beetje gepolijst.

Gisteren ben ik ergens op de Veluwe verder gegaan met het spelen/testen/finetunen van dit mes.
Ongeveer een week geleden heb ik het lemmet handmatig nog een tikje dunner uitgeslepen en de nieuwe apex past nu precies in de 25 graden uitsparing van mijn Tormek WM200 hoekmeter, en tot nu toe lijkt het mes die hoek zonder problemen aan te kunnen bij het hakken van verschillende soorten (voornamelijk groen) hout.
De enige zichtbare schade die ik achteraf thuis zag, werd veroorzaakt door de kleine zanddeeltjes die alomtegenwoordig zijn in en op vrijwel al het hout op de Veluwe, en die die verraderlijke minieme deukjes in de apex veroorzaken.
Soms wat meer, soms wat minder, afhankelijk van hoe dicht het gehakte hout bij de zandverstuiving lag.



Echter na ongeveer 10-15 minuten stroppen op een stuk MDF voorzien van een dun laagje 1,0 micron diamantpasta en het controleren met het loepje in mijn Victorinox zakmes was alle schade verdwenen en was de snede opnieuw armhaar scherend scherp.
Ik ben van plan om uit te vinden hoe vaak ik weg kan komen met enkel stroppen van de snede op deze manier voordat ik e.e.a opnieuw moet slijpen, wat ik doe op een gebruikt vel 400 grit SiC waterproof schuurpapier op een stuk rubber afkomstig van een lopende band.
Op het schuurpapier gebruik ik WD40-spray, waardoor de siliciumcarbidekorrel effectiever slijpt, het houdt het slijpsel beter zwevend in suspensie dan water, en het voorkomt vliegroest op het koolstofstaal.

Als ik me goed herinner heb ik het houten handvat voorzien van 5 lagen IKEA snijplankolie, en na een lange droogperiode nog 1 laag Granger's wax om het hout te verzegelen.

Dankzij de nu gecontourde greep biedt deze nu 3 handposities:

- Precies in het midden voor een neutrale grip (voor algemeen snijwerk)
- Tegen de geïntegreerde pommel voor maximale hakkracht (voor dikke takken en kleinere bomen)
- Net achter de guard, losjes vastgehouden met de wijsvinger in de uitsparing voor een hogere tipspeed (voor braamstruiken, dunnere takken en twijgen.

Tot nu toe heb ik absoluut niets te klagen over dit meer dan 50 jaar oude mes en het heeft zichzelf al bewezen als een uitstekende chopper, gemaakt van uitstekend gehard 1095 Cro-Van staal.

@kwakster Je verdiend een compliment voor het zo mooi restaureren van dat soort gereedschap.

Iedere man moet tenslotte een hobby hebben, en het opknappen van oudere kwaliteitsmessen is er eentje van mij.